ای به دَه دست آمده در ظلم و كین گوهرت پیداست، حاجت نیست این ا | ☘شعرهای، مولانا،حافظ و سعدی☘
ای به دَه دست آمده در ظلم و كین گوهرت پیداست، حاجت نیست این
ای کسی که با ده دست به ظلم و دشمنی پرداخته‌ای یعنی ای کسی که با تمام قوا به ظلم دست گشوده‌ای، حقیقتِ وجود تو پیداست، هیچ نیازی به شاهد دیگر نیست. یعنی لزومی ندارد که دست و پایت به سخن آیند و علیه تو شهادت دهند. (اشاره به آیه‌ی ۴۱ سورۂ رحمن: يُعْرَفُ الْمُجْرِمُونَ بِسِيمَاهُمْ «تباهکاران به رخساره‌ی خود شناخته شوند.»)
نیست حاجت شُهره گشتن در گزند بر ضمیرِ آتشین‌ات واقفند
هیچ احتیاجی نیست که به ستمگری مشهور شوی، زیرا باطنِ شیطانی تو بر روشن بینان آشکار است.
نَفْس تو هر دَم برآرد صد شرار که ببینیدم، منم ز اصحابِ نار
ای ستمگر، نَفْس تو در هر لحظه، صد نوع اخگر جفا و ستم ظاهر می‌کند. و با زبان حال می‌گوید: مرا تماشا کنید که در شمار دوزخیانم.
